Złowieszczy wiatr, który raz za czas smaga gałęzie drzew, zdaje się rozbudzać do życia kurz, który grubą warstwą okrył kamienie ruin. W blasku słońca - tych promieni, które przedostaną się przez gęste liście - czasem zdaje się, że ten wzniesiony ku górze pył przybiera humanoidalne kształty. Miejscowi tędy nie chodzą, omijają to miejsce. Może i ty powinieneś zawrócić...