Obskurna karczma na południu dzielnicy; sporej wielkości budynek zbity z popróchniałych drewnianych beli, spod kurzu brudzącego szyld ledwo widać koślawo nakreślone litery, prawdopodobnie mówiące o nazwie gospody. Poniżej zamieszczono wizerunek dzbana.

O kanałach slumsów Athkatli wędrują niezliczone plotki; ludzie szepczą, że można nimi dostać się nie tylko do skarbców znajdujących się głęboko pod dzielnicą świątynną, ale także do miejskich lochów pod więzieniem dzielnicy rządowej. Pewne jest jedno, nie są to tereny przyjazne żadnej zbłąkanej duszy.

Bramami zowie się w Athkatli nie tylko ufortyfikowane wrota, wychodzące na wschodni trakt, ale też najbliższą im część miasta, stanowiącą dzięki temu niemalże odrębną dzielnicę. W istocie Bramy są bliską krewną Slumsów. Na ulicach, miast bruku, uświadczyć można jeno błoto, w którym ryją należące do okolicznych mieszkańców świnie. Budynki są odrapane, w przeważającej większości drewniane, otoczone ogródkami, w których biedota hoduje marchew i kapustę, mającą umożliwić jej przeżycie.